Zebrawszy dzień wcześniej, według rozpiski, "niezbędnik rodzącej histeryczki", pojawiłam się w szpitalu. Wynudziłam się, grałam nawet w rumikuba i o zgrozo! znów przegrałam, przyszedł ten dzień, ten moment kiedy to powinnam zacząć rodzić a tu...
... rozwarcie 4-6 cm, zero bóli, humor rewelacja, żarty -żarciki, selfie na łóżku porodowym ;> wręcz nuda! Moja mama jak tez sprawca całego zamieszania chyba bardziej zestresowani byli. Mama czytała na korytarzu gazetę, a ON wczuwał się w rolę ;> (wtf?)
Krzycząca kobieta nawet wrażenia na mnie nie robiła, bo ja i tak "założyłam", że drzeć się nie będę ;)
Chyba personel zaniepokoił się moim nad wyraz dobrym humorem, że postanowił mi go skutecznie zniwelować.
Dzień zapowiadał się cudnie! Piękne błękitne niebo, słońce. Wręcz idealny dzień na piknik albo też poród :)
O godzinie 10 z minutami postanowiono urozmaicić sobie czas i podłączono mi magiczny lek -OKSYTOCYNĘ i.. ..nic ;D
...za wolny przepływ był, to zwiększyli -o matko! jakbym oglądała film z własną rolą i to główną!
Zaczęło się niewinnie, wręcz myślałam sobie (bo już nie chciałam nikogo drażnić, że jest super) pikuś ;)
Widziałam jak położne co chwilę (wiem, wiem przesadzam, ale takie miałam wrażenie) przynoszą bobasy z cesarek, nawet jedne bliźniaki (w sumie przed moim rozsypaniem się przyszło na świat 7 dzieciaczków ), a ja nic !
.. i w końcu się zaczęło! dziwnie tępy, metaliczny ból, który zanim się rozkręcił na szczycie skurczu wywoływał dziwne uczucie w głowie, jakby podniecenie na myśl o czymś połączone ze strachem i mobilizacją. Skręcałam się na fotelo-łóżku chcąc nie chcąc, bo nie kontrolowałam tego, co dodatkowo mnie irytowało.
Po jakiś 2 godzinach zawezwałam lekarza i poprosiłam o szybkie założenie znieczulenia, co się później okazało, założył za głęboko i lewą stronę miałam bardziej znieczulona niż prawą! no ale po jakiejś chwili poczułam się zdecydowanie lepiej, uspokoił mi się oddech, humor powrócił i nawet zdążylismy zrobić kolejne selfie ;D
acha! sprawcy całego zamieszania miało nie być przy porodzie-kolejne moje założenie-i oczywiście nie wyszło, ale i dobrze jak się później okazało, bo przynajmniej wspierał mnie na tyle ile potrafił i podawał wodę, bo dzień był wyjątkowo upalny.
Chillout nie trwał długo, gdyż zapytano mnie o której chciałabym urodzić? (a była już może 13) Stwierdziłam, że 15:00 będzie odpowiednia, więc podkręcono oksytocynę na maksa! Przyszedł młody ginekolog (co się później okazało młodszy ode mnie! :>), położna, anestezjoloźka, ON duszący mnie poduszką od tyłu i kazano mi rodzić !
Skórcze to nic! bóle parte to jest hardcore! Dla mnie było to coś okropnego, niewyobrażalnie dużego, coś nad czym nie jest czlowiek w stanie zapanować, a chce (ja chciałam). Mówiono mi, że po znieczuleniu czuje się bóle parte bo trzeba, ale jest różnica między czuje, a ma się wrażenie, że się zaraz zejdzie z tego padołka.
Na pewno nie ułatwiał mi mój obniżony próg bólowy, ale nikt mi kitu nie wciśnie, i też nie dajcie sobie tego zrobić, że tak ma być, że wszystkie kobiety przez to przechodzą, żeby nie histeryzować, bo tendencje niestety sa nadal takie, że trzeba być/ powinno być spolegliwym, bez głosu, najlepiej jeszcze przeprosić wszystkich, że się rodzi ;)
Jednym słowem- MA-SAK-RA! ciężko mi było bardzo, myślałam że nie dam rady pierwszy raz byłam wręcz czegoś pewna. Patrząc na miny krzyczących na mnie, że mam przeć, bo źle to robię (a lepiej nie potrafiłam), strach mnie ogarnął i zmobilizowałam się na maksa, dla bobasa tylko i wyłacznie, nie dla siebie, bo sparaliżowało mnie, że już dłuższy czas minął od początku akcji, bałam się o dziecia tylko i wyłącznie o niego i.. poszło! pyk! pyk! pyk!
Wyskoczył.. ale to już później ;)
Jednym słowem, poród to nie bułka z masłem, i od dziś wielki szacun dla wszystkich babeczek, czy to rodzących naturalnie czy cięciem. Jesteśmy niesamowite! ;)
poniedziałek, 18 maja 2015
niedziela, 17 maja 2015
chapter II
Wcześniej zastanawiałam się, czy jak nadejdzie TEN dzień to będę wiedziała, że to TEN dzień i...
..w sumie nie wiedziałam czy to to ;D
16/17 maja godzina 3:30 (termin porodu 17.05.15)
Śpię sobie w najlepsze, z planami na następny dzień, aż tu nagle bach! Obudziłam się nagle z dziwnym przeczuciem, że zaraz coś się wydarzy (nie potrafię wytłumaczyć tego stanu). Udaję się do toalety, jak zawsze setny raz i czuję że coś nie jest tak jak wcześniej.. ODESZŁY MI WODY!
Nie do końca przekonana czy to aby na pewno wody, kręcę się jeszcze jakieś 15 min, czując się zdecydowanie inaczej. Nic się nie dzieje, nic nie boli, nic nie kręci, tylko to uczucie jakby mi zwieracz puścił ;D
Zdecydowałam wrócić do łóżka, ale zamiast położyć się usiadłam i patrzę w ciemnościach na sprawcę całego tego poczęcia, zastanawiając się czy budzić go czy nie, bo nadal nie wiem czy to wody mi odchodzą czy mam nietrzymanie moczu ;) Na to konto ON się budzi i widzi moje oczy jak 5 złotych i wystraszony tymi moimi wielkimi oczami pyta, : "co się stało" ..odpowiedź szybka - chyba odeszły mi wody! Popłoch zrobił się lekki, łącznie z wysłaniem szanownego partnera do apteki (podkreślam, jest 3:40 w nocy!) po test czy to aby na pewno wody. Testu oczywiście w aptece nie było ;)
Wykonałam szybki telefon na izbę przyjęć typu "co jeśli..." i zyskałam sześciogodzinną możliwość przyjazdu :)
...więc poszłam dalej spać
..w sumie nie wiedziałam czy to to ;D
16/17 maja godzina 3:30 (termin porodu 17.05.15)
Śpię sobie w najlepsze, z planami na następny dzień, aż tu nagle bach! Obudziłam się nagle z dziwnym przeczuciem, że zaraz coś się wydarzy (nie potrafię wytłumaczyć tego stanu). Udaję się do toalety, jak zawsze setny raz i czuję że coś nie jest tak jak wcześniej.. ODESZŁY MI WODY!
Nie do końca przekonana czy to aby na pewno wody, kręcę się jeszcze jakieś 15 min, czując się zdecydowanie inaczej. Nic się nie dzieje, nic nie boli, nic nie kręci, tylko to uczucie jakby mi zwieracz puścił ;D
Zdecydowałam wrócić do łóżka, ale zamiast położyć się usiadłam i patrzę w ciemnościach na sprawcę całego tego poczęcia, zastanawiając się czy budzić go czy nie, bo nadal nie wiem czy to wody mi odchodzą czy mam nietrzymanie moczu ;) Na to konto ON się budzi i widzi moje oczy jak 5 złotych i wystraszony tymi moimi wielkimi oczami pyta, : "co się stało" ..odpowiedź szybka - chyba odeszły mi wody! Popłoch zrobił się lekki, łącznie z wysłaniem szanownego partnera do apteki (podkreślam, jest 3:40 w nocy!) po test czy to aby na pewno wody. Testu oczywiście w aptece nie było ;)
Wykonałam szybki telefon na izbę przyjęć typu "co jeśli..." i zyskałam sześciogodzinną możliwość przyjazdu :)
...więc poszłam dalej spać
piątek, 15 maja 2015
40 tydzień
oho! właśnie rozpoczęłam książkowy tydzień (chociaż podobno nigdy nie jest książkowo)
Nic się nie dzieje, żadnych symptomów zbliżającego się dnia zero hm.. chodzę,nasłuchuję, patrzę (i to tez w miejsca w które nie trzeba zbytnio patrzeć, szczególnie w takim stanie) .. i nic. STRESUJE mnie to!
Już by mogło być po wszystkim, bo jest mi zdecydowanie za ciężko. Nawet szaleństwa Bąbla w brzuchu nie są tak przyjemne jak kiedyś, bo zapewne nie ma gdzie się wiercić już.
Torba spakowana (mam nadzieję, że kompletnie) stoi w pokoju, nr taxi wklepany na szybkie wybieranie, porządki zrobione ;) Można rodzić!
To może teraz czas na podsumowanie tych pełnych niespodzianek miesięcy :)
Zdecydowanie mogę stwierdzić, iż stan błogosławiony nie jest cudownym stanem pozytywnej euforii (no chyba, że nazwać euforią burzę hormonalną).
Przeplatanie ogromnej energii z sennością nie do opanowania.
Sił niby więcej w połowie ciąży, natomiast końcówka jak po grypie ;)
Śmiejesz się, a zaraz potem płaczesz - strasznie miesza to w głowie ;)
Zmieniłam się mentalnie, mam w głowie od dłuższego czasu jakiś lęk o małego człowieczka. Czy to będzie mi już towarzyszyło zawsze?
Od początku do teraz statystycznie czuła się bardzo dobrze, bez porannych mdłości, późniejszej zgagi i innych dziwnych dolegliwości, które większość kobiet przeżywa (chyba miałam fuksa ;) )
Bardzo ważne, to mieć kogoś kto jest przy tobie, wspiera cię, stara zrozumieć i chociaż przez te 9 miesięcy udowadnia ci, że jesteś najważniejsza, że nie musisz się bać o to co przyniesie jutro. Potrzebna jest taka osoba, która sprawi, że poczujesz się bezpiecznie.
Reasumując: 25 kg na plusie i ponad metr obwodu w pasie !
Nic się nie dzieje, żadnych symptomów zbliżającego się dnia zero hm.. chodzę,nasłuchuję, patrzę (i to tez w miejsca w które nie trzeba zbytnio patrzeć, szczególnie w takim stanie) .. i nic. STRESUJE mnie to!
Już by mogło być po wszystkim, bo jest mi zdecydowanie za ciężko. Nawet szaleństwa Bąbla w brzuchu nie są tak przyjemne jak kiedyś, bo zapewne nie ma gdzie się wiercić już.
Torba spakowana (mam nadzieję, że kompletnie) stoi w pokoju, nr taxi wklepany na szybkie wybieranie, porządki zrobione ;) Można rodzić!
To może teraz czas na podsumowanie tych pełnych niespodzianek miesięcy :)
Zdecydowanie mogę stwierdzić, iż stan błogosławiony nie jest cudownym stanem pozytywnej euforii (no chyba, że nazwać euforią burzę hormonalną).
Przeplatanie ogromnej energii z sennością nie do opanowania.
Sił niby więcej w połowie ciąży, natomiast końcówka jak po grypie ;)
Śmiejesz się, a zaraz potem płaczesz - strasznie miesza to w głowie ;)
Zmieniłam się mentalnie, mam w głowie od dłuższego czasu jakiś lęk o małego człowieczka. Czy to będzie mi już towarzyszyło zawsze?
Od początku do teraz statystycznie czuła się bardzo dobrze, bez porannych mdłości, późniejszej zgagi i innych dziwnych dolegliwości, które większość kobiet przeżywa (chyba miałam fuksa ;) )
Bardzo ważne, to mieć kogoś kto jest przy tobie, wspiera cię, stara zrozumieć i chociaż przez te 9 miesięcy udowadnia ci, że jesteś najważniejsza, że nie musisz się bać o to co przyniesie jutro. Potrzebna jest taka osoba, która sprawi, że poczujesz się bezpiecznie.
Reasumując: 25 kg na plusie i ponad metr obwodu w pasie !
sobota, 9 maja 2015
39 tydzień
Ida upały a ja jedyne w co się mieszczę to czarne ciążowe leginsy i jakaś (niestety też ciemniejsza ) tunika.. o zgrozo chyba się prędzej roztopię niż urodzę, tym bardziej, że przecież jest mi nad wyraz gorąco całą ciążę!
Zbieg okoliczności chciał, że zgadałam się z koleżanką ze studiów i okazało się iż ma ten sam termin co ja, z tym że ona drugie (więc wprawiona). Poinformowała mnie radośnie: "w sumie dobrze, że nie wiesz co Cie czeka i nie dociekaj" hm.. ciekawe co to mogło znaczyć? ;)
Zbieg okoliczności chciał, że zgadałam się z koleżanką ze studiów i okazało się iż ma ten sam termin co ja, z tym że ona drugie (więc wprawiona). Poinformowała mnie radośnie: "w sumie dobrze, że nie wiesz co Cie czeka i nie dociekaj" hm.. ciekawe co to mogło znaczyć? ;)
Subskrybuj:
Posty (Atom)